วันพุธที่ 5 สิงหาคม พ.ศ. 2558

สู้เพื่อเเม่
"แม่" คือ ผู้ที่ให้ทั้งความรัก ความห่วงใจ 
     แม่...คนที่อดทนอุ้มท้องเรา นาน9เดือน ท้องนั้นทั้งหนักและใหญ่ แต่เเม่ก้ิไม่เคยบ่นเลย แม่เฝ้าทะนุถนอมดูแลเราตั้งแต่เรายังไม่ลืมตาดูโลก 
     ในวันที่เราเกิดนั้นเป็นที่หลายๆคนดีใจ แต่กลับเป็นวันที่เจ็บที่สุดสำหรับแม่ และแม่ก้อยอมรับความเจ็บปวดนีั้นเพื่อให้เราเกิดมา เมื่อเราเกิดมาแม่ก็ค่อยเฝ้าทะนุถนอมเรา แม่ให้เราอยู่อย่างสุขสบาย แม่ตรากตรำทำงานหนักเพื่อหาเงินมาเลี้ยงเรา ถึงเเม่จะเหนื่อยแทบขาดใจ เเต่เเม่ก็ยังตั้งใจทำงาน ในบ้างครั้งขณะที่เรากินข้าว แม่ของเราก็อาจไม่ได้กินข้าวด้วย ในขณะที่เรากินอิ่มเเม่อาจไม่อิ่ม 
      ดิฉันก็เป็นลูกคนหนึ่งที่รักและอยากจะตอบเเทนพระคุณของท่าน ดิฉันรู้ว่าท่านเหนื่อยที่เลี้ยงเรามาจนโต เหนื่อที่จะทำงาน ถึงดิฉันจะไม่ได้เรียนดีเลิศ แต่ดิฉันก็ตั้งใจเรียนเต็มความสามารถ ดิฉันไม่เกเรและไม่สร้างปัญหาให้ท่านได้หนักใจ เป็นอนาคตและเพื่อแม่ อยากจะบอกแม่ว่า...หนูรักแม่และจะรักตลอดไป